Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Αύγουστος 1922


Αύγουστος 1922

1._ Οι μισοί φύγαμε διά Γαλίαναν και οι άλλοι αύριο θα φθάσουν εις το ποτάμι της Μονής Σουμελά.

3._ Εφθάσαμε εις Αγρουζενόν όπου εμάθαμεν ότι ο εκ Γαλιαίνης Γεώργιος Παναγιωτίδης σύντροφος του Δαμιανού Τσιρίπ, εσκοτώθη εις Λαραχανήν κατά μίαν σύγκρουσην με Τούρκους.

6._ Εφθάσαμε εις την Μονήν και συναντήσαμε και τους άλλους και μαζί φθάσαμε εις Γουβενού μέζιρεν της Γαλιαίνης.

11._ Πήγαμε διά μέζιρεν Τσουμαοτόν να πάρωμε τις αγελάδες των Μεσοχωρλήδων αλλά είχαν φύγει και δεν τους βρήκαμε και γυρίσαμε πίσω.
Από Ελαφολίμνην επτά παιδιά στείλαμε εις Γαλίαναν και οι άλλοι δέκα τρείς φύγαμε κατά την Κρώμνην και εμείναμε βράδυ εις Κουθάλ.

12._ Νύκτα εφθάσαμε εις Άγ. Ζαχαρίαν της Κρώμνης και ακούσαμε εις Ματέν χανήν κουδούνια αλόγων και πλησιάσαμε σιγά σιγά. Αλλ' επειδή είχαν φύλακας μας αντελήφθησαν και επυροβόλησαν και δεν μπορέσαμε να πλησιάσωμεν απεσύρθημεν εις το βουνόν Καρά τας όπως την επομένην φυλάγωμεν τον δρόμον τους.

13._ Νύκτα πιάσαμε το Τεβέ πογίν και περιμέναμε, ότε βλέπομεν επτά - οκτώ με όπλα να έρχονται εμπρός και μακρόθεν τα άλογα τους με φορτία. Από το αντίκρυ ύψωμα μας είδε ένας τσιοπάνος και μόλις εφάνηκαν αυτοί τους εφώναξε και επυροβόλησε να τους ειδοποιήσει. Αμέσως τα άλογα γύρισαν πίσω και ημείς συνεκρούσθημεν λίγο με αυτούς αλλά έφυγαν, μόνον ένας εσκοτώθη.
Βράδυ κατέβημεν εις το χωρίον Μόχωρα της Κρώμνης, πήραμε ψωμί και προς τα ξημερώματα φθάσαμε εις Τσαμέ πογάζ και κρυφθήκαμε εις ένα έρημο παρχάρι.

14._ Κατά το μεσημέρι μας επλησίασαν τα πρόβατα του παρακειμένου παρχαρίου, τα παίρνωμε διακόσια κεφάλια και δέκα τρείς αγελάδες και φθάνωμε βράδυ εις Τσιφίνια.

15._ Τα παιδιά από Γαλίαναν έφεραν τρείς αγελάδες προ ημερών και πήγαν εις Σαζλούκ και πήραν δύο φορτία βούτυρον, τέσσαρα όπλα και εσκότωσαν και τον φύλακα του παρχαρίου Αχάντιακος.

16._ Κατέβημεν όλοι εις Χαντσάρ και εκόψαμε τα πρόβατα και τα κάναμε καβουρμάδες.

18._ Εστείλαμε μερικούς εις Χάρουξαν και ελθόντες λέγουν ότι κατ' αυτάς ο Καρά Κιαζίμ πασιάς θα έλθει με δικόν του στρατόν προς καταδίωξήν μας.

28._ Εκόψαμε τον δρόμον από Καρά κοτύλ μέχρι Κιολλιάρια αλλά κανείς δεν πέρασε και κατέβημεν εις Ζουρνατσιάντων εμείναμε.

29._ Το πρωί πάλιν ανέβημεν στον δρόμον και στήσαμε την ενέδραν και περιμέναμε. Βλέπωμεν μερικούς οπλισμένους να έρχονται εμπρός και άλλοι άοπλοι να τους ακολουθούν. Και επειδή ήρχοντο από κάτω και πήγαιναν στα παρχάρια τους δεν είχαν τίποτε μαζί τους τρόφημα διότι λόγω της εποχής δεν πήγαιναν επάνω τρόφημα, αλλά από τα παρχάρια τους εκατέβαζαν. Και απεφασήσαμε να μη τους πειράξωμεν αλλά να περιμένωμεν άλλους από τα παρχάριακαι διά τούτο κρυφθήκαμε να μη μας βλέπουν. Αυτοί όμως σταματήσαντες λίγο εκεί και βλέποντες εδώ και εκεί μας αντελήφθησαν και άρχισαν να πυροβολούν.
Πυροβολούμε και ημείς και σκοτώνεται ένας και άλλος πληγώνεται και δύο άλογα σκοτώθηκαν και οι λοιποί ετράπησαν εις φυγήν αφήσαντες και δύο μουλάρια εκεί τα οποία πήραμε, καθώς και το όπλον του σκοτωμένου και δέσαντες τας πληγάς του τραυματία εφύγαμε.
Εφθάσαμε εις Κωφολείβαδον ενώ τα μουλάρια στείλαμε εις Ζουρνατσιάντων και ημείς πήγαμε εμπρός κατά το Σαζλούκ. Και πριν πιάσωμε θέσεις βλέπωμε πολλούς να κατέρχονται από τα παρχάρια τους με φορτία, αλλά μακρόθεν μας είδαν και έφυγαν κατά την Κολόσιαν, μόνον η εμπροσθοφυλακή τους, δύο οπλισμένοι μας επλησίασαν τους οποίους, ο μεν εις διέφυγε, ο δε άλλος εσκοτώθη και πήραμε και αυτουνού το όπλον και πήγαμε εις Ζουρνατσιάντων και την επομένην εις Πινατάντων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η Σάντα η επτάκωμος

Εις τα Ν.Α. της Τραπεζούντος κειμένη επί υψηλού οροπεδίου η Σάντα αποτελείτο εξ επτά ενοριών των εξής : Πιστοφάντων, Ισχανάντων, Τερζάντων, Ζουρνατσιάντων, Κοσλαράντων, Πινατάντων και Τσακαλάντων. Όλες δε οι ενορίες εκείντο επί του ποταμού Ιάμπολου.

Επίσης αι ενορίες είχον και άλλα επτά παραρτήματα γενικώς Φτελένια ονομαζόμενα τα εξής : Μεγ. Φτελέν Χαρατσιάντων Αλιάντων Υπαπαντή Κοπαλάντων Καρά Κοτέλ και το Ρακάν.

Ως εκ του ορεινού εδάφους της η Σάντα ήτο άγονος οι κάτοικοι ασχολούντο εις την κτηνοτροφίαν και εις την καλλιέργειαν της πατάτας και ολίγον λαχανικών μόνον προς ιδίαν χρήσην. Όλοι οι άνδρες αναγκάζοντο να μετέρχονται εις την Ρωσίαν την Αμερικήν και αλλαχού διάφορα επαγγέλματα εκτός ολίγων οίτινες έμεναν διαρκώς εις την Σάνταν ως έμποροι ξυλουργοί διδάσκαλοι κ.τ.λ.. Λόγω λοιπόν του ορεινού εδάφους και της ανεπαρκούς συγκοινωνίας η ζωή καταντούσε λίγο δύσκολος επί πλέον δε και οι ληστείες των Τούρκων όταν πηγαινοέρχονταν εις Τραπεζούντα, ανάγκασαν πολλούς εκ των κατοίκων να μεταναστεύσουν εις Ρωσίαν όπου εσχιμάτησαν πολλές κοινότητες και χωριά ίσως παραπάνω από ότι έμειναν στην Σάντα.

Όταν τον Απρίλιον του 1916 οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα ελευθερώθηκε και η Σάντα εκ του Τουρκικού ζυγού και άρχισαν οι ξενητεμένοι Σανταίοι να φθάνουν στα χωριά τους. Και επειδή λόγω του πολέμου είχε δουλειές πολλές και γνωρίζοντες οι Σανταίοι την γλώσσαν εκέρδιζαν πολλά λεφτά και η ζωή τους καλυτέρευσε κατά πολύ και το κυριότερον η ελευθερία. Μόνον όμως δύο χρόνια βάσταξε η κατάστασις αυτή διότι στα τέλη του 1917 οπότε άρχισε η Ρωσική κατάρρευσις εξ όλων των μετώπων του πολέμου τότε επρόκειτο η Σάντα να υποστεί τα μεγαλύτερα δεινά, τα οποία θα αφηγηθούμε εις το παρόν ημερολόγιον.