Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Σεπτέμβριος 1922


Σεπτέμβριος 1922


1._ Ήλθαν μερικοί Γαλιανίται μαζί μας και μας ειδοποιεί ο φύλακας Αχμέτ να μη πειράξωμεν τους Τούρκους της Γαλίανας όταν πάμε εκεί.
3._ Εστάλησαν παιδιά διά Κερασέαν και άλλοι εις Σκαλίτα.
Εν τω μεταξύ, από τους εκ Βαϊβούρτ φυγόντες οίτινες ήλθαν μαζί μας ο τύφος εκόλησε στους άνδρας και υποφέραν πολύ.


8._ Ήλθεν ο Δαμιανός Τσιρίπ έφερεν διακόσια πρόβατα, τα πήρε από Σταυρίν.
Εις Τεβέ κογίν συνεκρούσθη με Καπνάδες αλλά τα ζώα τους εφυγάδευσαν και μόνον εσκότωσαν δύο και έναν ετραυμάτησαν.Ήλθαν από Κερασέαν έφεραν επιστολάς από τας οικογενείας καθώς και από την φυλακήν των παιδιών και όλοι μας εδακρύσαμεν.


10._ Εστάλησαν πάλιν διά Κερασέαν μερικοί διά να φέρουν λεφτά και διάφορα πράγματα στους φυλακισμένους αλλά εις Ξυφτέρ ταγίν ο δρόμος ήτο γεμάτος από πρόβατα και οικογενείας οίτινες κατέβησαν από τα παρχάρια τους και μη μπορούντες να περάσουν έφθασαν πάλιν πίσω.


11._ Πήραμε τα πράγματα και τα λεφτά και φύγαμε κατά την Μονήν Σουμελά διά το μετόχι Άγ. Κωνσταντίνος να τα στείλωμεν εκείθεν. Έφθασε εις Γουβενόν.


12._ Το βράδυ φθάσαμε εκεί, κανονίσαμε τα πράγματα και τα παιδιά γύρισαν πίσω και έμεινα εγώ εκεί μαζί με τον Αρμένιον Μικίρ να περιμένω εκεί την Μαρίαν την σύζυγον του Ευκλείδη διότι την ειδοποιήσαμε να έλθει.


15._ Ήλθε η Μαρία και μας λέγει ότι την 12ην του μηνός εις το νοσοκομείον της φυλακής όπου ήτο ο Γεώργιος Σισμανίδης ασθενής, ο Κάλφας εδωροδόκησε τους φύλακας και πήγαν μέσα δύο σύντροφοί του και εδολοφόνησαν αυτόν κτυπήσαντες διά μαχαίρας και ότι έφερε δέκα οκτώ τραύματα.


16._ Εφθάσαμε εις Τσιφίνια όπου ήσαν και οι άλλοι.


17._ Ήλθεν πάλιν ο Μιλτιάδης Σοφιανός εκ Τραπεζούντος απεσταλμένος του Μητροπολίτη, διότι ως γνωστόν ο Μητροπολίτης εκρατείτο εις τας φυλακάς Τραπεζούντος διά λόγους διαφοράς που είχαν με τον μοναχόν Κωνσταντίνον, ηγουμενεύοντα εις την Μονήν του Αγ. Ιωάννη Βαζελώνος και όστις συκοφαντήσας αυτόν τον εφυλάκησε και τον οποίον εκμεταλευόμενοι οι Τούρκοι ως ενδιάμεσον, έστελνε επιστολάς προς ημάς να παραδοθούμε κ.τ.λ.. Έφερε επιστολήν του Μητροπολίτη και μας έγραφε να στέλνωμε μίαν επιτροπήν εις Τραπεζούντα να συνενοηθεί μετά της Κυβερνήσεως ήτις θα μας έδινε αμνηστείαν κ.τ.λ.. Ιδού αύτη :
            Προς τους εν τη περιφερεία Σάντας ευρισκομένους Σανταίους.
          Κύριοι,   Επίσημοι και αρμόδιοι Κυβερνητικοί κύκλοι, μεθ' ων έλαβον ιδιαιτέραν συνέντευξιν και συνενόησην όσον αφορά την αισίαν λύσην του υμετέρου ζητήματος, διεβεβαίωσάν με ούτοι κατηγορηματικώς και ειλικρινώς ότι μόνον διά της προσωπικής συνενοήσεώς σας μετ' αυτών ενταύθα είναι δυνατόν να δοθεί οριστικόν τέλος εις τα δεινά σας και να απαλλαγήτε συγχρόνως πάσης περαιτέρω καταδιώξεως διά μιας Κυβερνητικής αμνηστείας.   Διά ταύτα λαβών την γνώμην και ειληκρινή συγκατάθεσιν των ειρημένων Κυβερνητικών κύκλων, σας στέλλω το παρόν μου γράμμα με τον κομιστήν αυτού Μιλτιάδην Νυμφόπουλον συνοδευόμενον διά την ασφάλειάν του και υπό δύο χωροφυλάκων, ίνα άμα τη παραλαβή αυτού αποφασίσετε αμέσως την αποστολήν μίας Επιτροπής σας εκ δύο προσώπων καταλλήλων εις την Τραπεζούντα όπως διακανονήσωμεν μετά των αρμοδίων ενταύθα την διευθέτησην και λύσην του σκανδαλώδους καταντήσαντος ζητήματός σας. Την σχετική απόφασην της ημετέρας Κυβερνήσεως θα σας κοινοποιήσωμεν με την Επιτροπήν σας διά τα περαιτέρω. Δέον να γνωρίζετε καλώς ότι ουδεμία οπισθοβουλία υπάρχει εν τη Κυβερνητική αποφάση, τουναντίον αύτη προέρχεται και πηγάζει εξ αγαθών διαθέσεων και πατρικής μερίμνης υπέρ των μακράν ευρισκομένων οικογενειών σας και υπέρ της τελείας απαλλαγής σας.   Περισσοτέρας πληροφορίας θα λάβητε προφορικώς από τον Μιλτιάδην Νυμφόπουλον. Σας συμβουλεύω πατρικώς να μην χάσητε την μοναδικήν ταύτην ευκαιρίαν ήτις τυγχάνει σωτήριος δι' ημάς υφ' όλας τας επόψεις της. 

Εν Τραπεζούντι τη 15 Σεπτεμβρίου 1922

ο ευχέτης σας

+ ο Ροδοπόλεως Κύριλλος. 

18._ Πήγαν μερικοί κατά την Κολόσιαν και έφεραν επτά αγελάδες. Στείλαμε πίσω και τον Μιλτιάδην ειπόντες εις αυτόν ότι κατληντησε πλέον βαρετή η ηεκ μέρους της Κυβερνήσεως ενέργεια προς παράδοσήν μας και ότι να ενεργήσει όπως θέλει και ότι ημπορεί να κάνει και ότι ημείς δεν έχομε τίποτε πλέον στον κόσμον διά να φοβηθώμεν τας απειλάς της.


21._ Μερικοί έμειναν και δέκα έξι φθάαμε εις το μετόχι Άγ. Κωνσταντίνος. Αφήσαμε εκεί την Μαρίαν να φύγει διά Τραπεζούντα και ημείς φθάσαμε εις Σκαλίτα στου Παπά Τριαντάφυλλου, όπου συνηντήσαμε μερικούς Γαλιανίτας διά τους οποίους παρεπονήθησαν ότι τους πειράζουν και τους εξαναγκάζουν διά τρόφημα. Τους συστήσαμε να μη φέρονται κακώς προς τους χωρικούς διότι ο προορισμός των πρέπει να είναι άλλος και όχι να πειράζουν Έλληνας. Και αν είναι δύσκολος η ζωή των εκεί να έλθουν μαζί μας διότι ημείς τώρα έχομε απ' όλα. Και ήλθαν μερικοί μαζί μας, τέσσαρες πέντε και φθάσαμε εις την Μονήν.


25._ Ξεκινήσαμε διά το Χαψή κιοϊ και βράδυ νύκτα φθάνωμε εις Μέζιρεν άνωθεν του χωρίου όπου εκοιμήθημεν λίγο και τρείς ώρας προς τα ξημερώματα φύγαμε να κόψωμε τον δρόμον της Ζύγανας από το Παλαιχώρι, αλλά βλέπωμεν ότι όλο το μέρος είναι γεμάτο κοπάδια πρόβατα και καλύβες παντού και τους φυλάνε και πολλοί οπλισμένοι, πήγαμε εις ένα παρχάρι.


26._ Και κρυφθήκαμε εκεί εις χαλασμένες καλύβες διά να ειδούμε την ημέραν τι ημπορεί να γίνει και αν θα βρεθεί κατάλληλον μέρος προς δράσιν.
Πολύ πρωί βλέπωμεν καμία δεκαριά από τους φύλακας ανέβησαν στα υψώματα και παρακολουθούν, κατά το μεσημέρι μας είδαν και φύγαν πίσω να ειδοποιήσουν και τους άλλους, Ημείς αμέσως φύγαμε εκείθεν και εφθάσαμε εις Αγεσέρ, βουνόν άνωθεν του Σταυρί όπου συλλάβαμε ένα διαβάτην αλλά ήτο Έλλην εκ Σταυρί και τον αφήσαμεν και φθάσαμε εις Χότσια Μεζαρίν.


27._ Εφυλάγαμε εις Χότσια Μεζαρίν τον δρόμον όπου ήλθαν δύο νέοι Τούρκοι από Σταυρίν τους πήραμε τα περίστροφα και κάτι πράγματα και τους αφήσαμε με την υπόσχεσην εις τον δρόμον να μη πουν σε κανένα τίποτε διότι έμειναν ευχαριστημένοι που δεν τους κακοποιήσαμε και πραγματικώς δεν ανέφεραν τίποτε, διότι κατόπιν έφθασαν και άλλοι Τούρκοι αγωγιάται από Τραπεζούντα και τους πήραμε ψωμί και διάφορα άλλα πράγματα και τους αφήσαμε.


28._ Προς το βράδυ ήλθαν δύο μικρά παιδιά από το χωρίον Αληθηνόν και τα κρατήσαμε μαζί μας διότι είχαν ένα μεγάλο χαλκό και ημείς είχαμε φασόλια και τα ψήσαμε διότι ψωμί δεν είχαμε πολύ και το πρωί τα στείλαμε.


29._ Νύκτα εφθάσαμε εις Μόχωραν της Κρώμνης όπου εμείναμε όλην την νύκτα διασκεδάζοντες και τρείς ώρας προς τα ξημερώματα ανέβημεν εις το βουνόν Άγ. γιαρή και στήσαμε ενέδραν.


30._ Λίγοι μόνον διαβάται πέρασαν και δεν τους πειράξαμε και όλην την ημέραν αι γυναίκες της Ιμεράς γύρω μας έκαιαν ξύλα αλλά κρυφθήκαμε και δεν μας είδαν. Το βράδυ στείλαμε τρείς εις το χωρίον Μανδρία να ζητήσουν ψωμί ως φυγόστρατοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η Σάντα η επτάκωμος

Εις τα Ν.Α. της Τραπεζούντος κειμένη επί υψηλού οροπεδίου η Σάντα αποτελείτο εξ επτά ενοριών των εξής : Πιστοφάντων, Ισχανάντων, Τερζάντων, Ζουρνατσιάντων, Κοσλαράντων, Πινατάντων και Τσακαλάντων. Όλες δε οι ενορίες εκείντο επί του ποταμού Ιάμπολου.

Επίσης αι ενορίες είχον και άλλα επτά παραρτήματα γενικώς Φτελένια ονομαζόμενα τα εξής : Μεγ. Φτελέν Χαρατσιάντων Αλιάντων Υπαπαντή Κοπαλάντων Καρά Κοτέλ και το Ρακάν.

Ως εκ του ορεινού εδάφους της η Σάντα ήτο άγονος οι κάτοικοι ασχολούντο εις την κτηνοτροφίαν και εις την καλλιέργειαν της πατάτας και ολίγον λαχανικών μόνον προς ιδίαν χρήσην. Όλοι οι άνδρες αναγκάζοντο να μετέρχονται εις την Ρωσίαν την Αμερικήν και αλλαχού διάφορα επαγγέλματα εκτός ολίγων οίτινες έμεναν διαρκώς εις την Σάνταν ως έμποροι ξυλουργοί διδάσκαλοι κ.τ.λ.. Λόγω λοιπόν του ορεινού εδάφους και της ανεπαρκούς συγκοινωνίας η ζωή καταντούσε λίγο δύσκολος επί πλέον δε και οι ληστείες των Τούρκων όταν πηγαινοέρχονταν εις Τραπεζούντα, ανάγκασαν πολλούς εκ των κατοίκων να μεταναστεύσουν εις Ρωσίαν όπου εσχιμάτησαν πολλές κοινότητες και χωριά ίσως παραπάνω από ότι έμειναν στην Σάντα.

Όταν τον Απρίλιον του 1916 οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα ελευθερώθηκε και η Σάντα εκ του Τουρκικού ζυγού και άρχισαν οι ξενητεμένοι Σανταίοι να φθάνουν στα χωριά τους. Και επειδή λόγω του πολέμου είχε δουλειές πολλές και γνωρίζοντες οι Σανταίοι την γλώσσαν εκέρδιζαν πολλά λεφτά και η ζωή τους καλυτέρευσε κατά πολύ και το κυριότερον η ελευθερία. Μόνον όμως δύο χρόνια βάσταξε η κατάστασις αυτή διότι στα τέλη του 1917 οπότε άρχισε η Ρωσική κατάρρευσις εξ όλων των μετώπων του πολέμου τότε επρόκειτο η Σάντα να υποστεί τα μεγαλύτερα δεινά, τα οποία θα αφηγηθούμε εις το παρόν ημερολόγιον.