Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Φεβρουάριος 1923

Φεβρουάριος 1923

1._ Πήγαν τα παιδιά στο χωριό διά να αλέσουν και να ζυμώσουν.

7._ Ήλθαν από το χωριό αλλά εις τον δρόμον τους έτυχε φοβερό δυστύχημα.
Λίγο πριν φθάσουν εις το παρχάρι Τσιαρτακλή φορτωμένοι ψωμιά. Ο Ευκλείδης ήρχετο εμπρός και τρείς τον ακολουθούσαν μόλις πέρασε την λαγκαδιά κόβοντας το χιόνι αμέσως από το βουνό κατέβηκε μεγάλη χιονοστιβάδα και ο μεν Ευκλείδης πρόλαβε και έφυγε, ο δε Φίλιππος Κουρτίδης, ο Παναγιώτης Γραντσάς και Χαράλαμπος Αρταγανίδης μαζύ με την χιονοστιβάδαν έμειναν άφαντοι διότι κατέβη μέχρι κάτω στο δάσος απόστασις ενός χιλιομέτρου και πλέον, πεσόντες από υψηλούς βράχους.Και ο μεν Φίλιππος και Παναγιώτης ευρέθησαν αμέσως στην άκρην της χιονοστιβάδος μαζύ με τα ψωμιά, ο δε Χαράλαμπος έγεινε άφαντος μείνας κάτω στα χιόνια. Αμέσως κατέβησαν όλοι κάτω στο τέλος της χιονοστιβάδος και έπιασαν γραμμή όλοι και ανέβεναν προς τα απάνω συνάμα ακροαζόμενοι. Διότι είχαμε ακούσει πολλές φορές ότι σε τέτοιεες περιστάσεις ο μένων κάτω στο χιόνι επειδή δεν μπορεί να αναπνεύση αυκόλως γογγίζει και ακριβώς εις ένα σημείον ακριβώς στο μέσον της χιονοστιβάδος ο Ευκλείδης σταμάτησε και φώναξε εδώ όλοι, εδώ βρίσκεται και ακούγουν τα γογγυτά του Χαράλαμπου δεν χάνουν καιρόν με τα χέρια σκάβουν το χιόνι και σε ένα μέτρο βάθος διακρίνουν το πόδι του ενώ το κεφάλι του εβρίσκετο προς τα κάτω. Για μία στιγμή ελογαρίασαν να τον αφήσουν εκεί διότι ασφαλώς θα είχε κάτι σπασμένο και θα υπέφερε περισσότερον αλλά η συνήδησις δεν επιτρέπει σε παρόμοιες περιστάσεις και σκάβουν έως ότου τον έβγαλαν εν λυποθυμία ευρισκόμενον και άρχισαν να τον κάνουν εντριβές και τεχνιτήν αναπνοήν. Οπότε σηκόνετε απάνω και ζητά να του δώσουν ένα τσιγάρο αλλά ασυνεσθήτως διότι όταν εγέλασαν αυτοί αυτός του φάνη περίεργον και τους αρωτά γιατί να γελούνε τι το περίεργον βλέπουν. Τέλος μετά τινα λεφτά συνήλθε και φορτοθέντες έφεραν αυτόν εις το λημέρι μόνον που το όπλον του έμεινε κάπου στα χιόνια ο ίδιος όμως δεν έπαθε απολύτως τίποτε μόνον μία γραντζουνιά στο κεφάλι του πολύ ελαφρά. Μας διηγείτο κατόπιν ότι τάχα μας φώναζε να τον βγάλωμε από εκεί αλλά δεν ακούγαμε.Ήτο φυσικόν αυτό διότι εκείνος εφώναζε διά βοήθειαν αλλά μόνον κατά διάνοιαν διότι φωνή δεν ήτο δυνατόν να έβγη του στόματός του.

12._ Στείλαμε παιδιά  εις του Αλή.

13._ Ήλθαν μαζύ με τον Αλήν και την επομένην μαζύ του πήγαν στα χωριά.

17._ Έστειλαν τον Αλήν δώσαντες αυτόν μερικόν πάχος προβατίσιο προς πώλησην.

19._ Μερικοί με τον Νικόλαον Τοπαλίδην έφυγαν διά Ούζην να φύγη κάτω. Ο δε Παναγιώτης Γραντσάς έφυγε διά Κουστουλάντων και την επομένην ήλθε λέγων ότι λίγοι μόνον Έλληνες έμειναν εις Τραπεζούντα όλοι έφυγαν.

22._ Αφού έφυγαν οι περισσότεροι σύντροφοί μας εμείναμε μόνον δέκα τρείς. Ο Ευκλείδης, Κωνσταντίνος, Φίλιππος και Ιωάννης Κουρτίδης, Χαράλαμπος Αρταγανίδης, Χαράλαμπος και Χριστόφορος Αγγελίδης, Χαράλαμπος Λαζαριδης, Λαμπρ. Σιαμανής, Γεώργιος Εφραιμίδης, Αλέξανδρος Σπυριδόπουλος, Παναγιώτης Γραντσάς και Μικίρ Σιμόνοβ, Αρμένιος.

26._ Ήλθαν εξ Ούζης μαζύ με τον Γισούφ Ζαλούμογλου και εις ακόμη.
Εμάθαμε ότι ο Ματθαίος Εφραιμίδης έφθασε εις Βατούμ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η Σάντα η επτάκωμος

Εις τα Ν.Α. της Τραπεζούντος κειμένη επί υψηλού οροπεδίου η Σάντα αποτελείτο εξ επτά ενοριών των εξής : Πιστοφάντων, Ισχανάντων, Τερζάντων, Ζουρνατσιάντων, Κοσλαράντων, Πινατάντων και Τσακαλάντων. Όλες δε οι ενορίες εκείντο επί του ποταμού Ιάμπολου.

Επίσης αι ενορίες είχον και άλλα επτά παραρτήματα γενικώς Φτελένια ονομαζόμενα τα εξής : Μεγ. Φτελέν Χαρατσιάντων Αλιάντων Υπαπαντή Κοπαλάντων Καρά Κοτέλ και το Ρακάν.

Ως εκ του ορεινού εδάφους της η Σάντα ήτο άγονος οι κάτοικοι ασχολούντο εις την κτηνοτροφίαν και εις την καλλιέργειαν της πατάτας και ολίγον λαχανικών μόνον προς ιδίαν χρήσην. Όλοι οι άνδρες αναγκάζοντο να μετέρχονται εις την Ρωσίαν την Αμερικήν και αλλαχού διάφορα επαγγέλματα εκτός ολίγων οίτινες έμεναν διαρκώς εις την Σάνταν ως έμποροι ξυλουργοί διδάσκαλοι κ.τ.λ.. Λόγω λοιπόν του ορεινού εδάφους και της ανεπαρκούς συγκοινωνίας η ζωή καταντούσε λίγο δύσκολος επί πλέον δε και οι ληστείες των Τούρκων όταν πηγαινοέρχονταν εις Τραπεζούντα, ανάγκασαν πολλούς εκ των κατοίκων να μεταναστεύσουν εις Ρωσίαν όπου εσχιμάτησαν πολλές κοινότητες και χωριά ίσως παραπάνω από ότι έμειναν στην Σάντα.

Όταν τον Απρίλιον του 1916 οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα ελευθερώθηκε και η Σάντα εκ του Τουρκικού ζυγού και άρχισαν οι ξενητεμένοι Σανταίοι να φθάνουν στα χωριά τους. Και επειδή λόγω του πολέμου είχε δουλειές πολλές και γνωρίζοντες οι Σανταίοι την γλώσσαν εκέρδιζαν πολλά λεφτά και η ζωή τους καλυτέρευσε κατά πολύ και το κυριότερον η ελευθερία. Μόνον όμως δύο χρόνια βάσταξε η κατάστασις αυτή διότι στα τέλη του 1917 οπότε άρχισε η Ρωσική κατάρρευσις εξ όλων των μετώπων του πολέμου τότε επρόκειτο η Σάντα να υποστεί τα μεγαλύτερα δεινά, τα οποία θα αφηγηθούμε εις το παρόν ημερολόγιον.