Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Μάρτιος 1924



Μάρτιος 1924

12._  Ήλθε ένα Ελληνικόν πλοίον εφόρτωσε πρόσφυγας και έφυγε.
Εις τας ανακρίσεις μας έφεραν εις αντιπαράθεσιν με τον Αλή Οσμάν διότι ηρνείτο ότι ήτο μαζύ μας. Και ότι μόνον προπολεμικώς μας εγνώριζε διότι περνούσε από το Τάς κιοπρου όπου είχαμε μαγαζί και μας έβλεπε εκεί. Όταν όμως απεδείξαμε στον Ανακριτήν ότι τότες δεν μας γνώριζε αλλά τώρα και ότι έκανε μαζύ μας σχεδόν ένα χρόνο και ότι ημείς τον πηγαίναμε στο σπίτη του διότι μόνος του εφοβείτο ενώ τώρα μας κάνη τον παληκαράν ενώ στην πραγματικότητα είνε ένας αχάριστος και ελεηνός προδότης.
Επί παρουσία όλων μας ο γραμματεύς του ανακριτού τον λέγη Αλή Οσμάν πραγματικός προδότης βγήκες. Εκοκίνησε και δεν επρόφερε καμίαν λέξην. Και μετά εκλύσθη και αυτός εις την φυλακήν όπου αγνοούμεν το τέλος του.
Καθ’ ημερηνώς τούρκοι κατέβαιναν από τα χωριά και έκαναν παράπονα εναντίον μας νομίζοντες ότι η Κυβέρνησίς των είχε το δικαίωμα να μας τιμωρήση. Ο δε Κάλφας διά μέσων συνενοηθής με τον Βαλήν όστις ήλθε νέα διότι ο παλαιός μετετέθη και ήλθε αυτός όστις ήτο και φοβερός Χριστιανομάχος. Και απεφάσισαν να μας δολοφονήσουν εντός της φυλακής εις κατάληλον περίστασιν. Ευρίσκετο δε εντός της φυλακής ένας τούρκος φίλος μας πολύ εκ Σιανας και όστις μόνος του με τον μικρόν του αδελφόν ήτο εις το άνωθεν πάτωμα. Και όστις τα μάθενε όλα την ημέραν εντός της μεγάλης φυλακής όπου επήγαινε και το βράδυ ήρχετο απάνω. Μόλις λοιπόν έμαθε ότι κάποια δολοφονία μελετάτε εναντίον μας νύκτα μας ειδοποίησε να είμεθα προσεκτικοί διότι ο Κάλφας κάτι κακόν σχεδιάζη εναντίον μας. Την επομένην αμέσως έγραψα στον κ. Λαμπριανίδην τα διατρέχοντα και αναλόγως να ενεργήσουν.
Αμέσως ο Ελβετός ήλθε στον Βαλήν και του απήλεισε ότι εν περιπτώση δολοφονίας των Σανταίων εντός της φυλακής θα ενεργήση καταλήλως ώστε να γίνουν αντίποινα εις τους εν Ελλάδι κρατουμένους τούρκους και εις τον λαόν ακόμη τον Τουρκικόν και καλέσας τον Εισαγγελέα τον κατέστησε υπεύθυνον και έφυγε.
Μετά τινας ημέρας εις το γραφείον του Βαλή εκλήθησαν ο Εισαγγελεύς ο Ζαντάρμα κουμαντάν και διάφοροι άλλοι επίσημοι και τους ανέπτυξε ο Βαλής ότι θα ήτο μεγάλη εντροπή στο έθνος τους αν θα μας άφιναν να φύγουμε και ότι με κάθε τρόπον πρέπει να μας δολοφονήσουν. Έμειναν όλοι σύμφωνοι και μόνον ο Εισαγγελεύς έφερε αντηρήσεις λέγων ότι αφού είσθε σύμφωνοι όλοι δεν μπορώ να κάνω εγώ διαφορετικά μόνον θα με δώσητε τριών ημερών προθεσμίαν να υποβάλω την παραίτησίν μου και ύστερα μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε τώρα όμως δεν μπορώ να επιτρέψω ένα τέτοιο πράγμα διότι την ευθύνην φέρω εγώ και έφυγε.


Αι ανακρήσεις είχαν τελειώση και επί τινας ημέρας ήμασθε ήσυχοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η Σάντα η επτάκωμος

Εις τα Ν.Α. της Τραπεζούντος κειμένη επί υψηλού οροπεδίου η Σάντα αποτελείτο εξ επτά ενοριών των εξής : Πιστοφάντων, Ισχανάντων, Τερζάντων, Ζουρνατσιάντων, Κοσλαράντων, Πινατάντων και Τσακαλάντων. Όλες δε οι ενορίες εκείντο επί του ποταμού Ιάμπολου.

Επίσης αι ενορίες είχον και άλλα επτά παραρτήματα γενικώς Φτελένια ονομαζόμενα τα εξής : Μεγ. Φτελέν Χαρατσιάντων Αλιάντων Υπαπαντή Κοπαλάντων Καρά Κοτέλ και το Ρακάν.

Ως εκ του ορεινού εδάφους της η Σάντα ήτο άγονος οι κάτοικοι ασχολούντο εις την κτηνοτροφίαν και εις την καλλιέργειαν της πατάτας και ολίγον λαχανικών μόνον προς ιδίαν χρήσην. Όλοι οι άνδρες αναγκάζοντο να μετέρχονται εις την Ρωσίαν την Αμερικήν και αλλαχού διάφορα επαγγέλματα εκτός ολίγων οίτινες έμεναν διαρκώς εις την Σάνταν ως έμποροι ξυλουργοί διδάσκαλοι κ.τ.λ.. Λόγω λοιπόν του ορεινού εδάφους και της ανεπαρκούς συγκοινωνίας η ζωή καταντούσε λίγο δύσκολος επί πλέον δε και οι ληστείες των Τούρκων όταν πηγαινοέρχονταν εις Τραπεζούντα, ανάγκασαν πολλούς εκ των κατοίκων να μεταναστεύσουν εις Ρωσίαν όπου εσχιμάτησαν πολλές κοινότητες και χωριά ίσως παραπάνω από ότι έμειναν στην Σάντα.

Όταν τον Απρίλιον του 1916 οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα ελευθερώθηκε και η Σάντα εκ του Τουρκικού ζυγού και άρχισαν οι ξενητεμένοι Σανταίοι να φθάνουν στα χωριά τους. Και επειδή λόγω του πολέμου είχε δουλειές πολλές και γνωρίζοντες οι Σανταίοι την γλώσσαν εκέρδιζαν πολλά λεφτά και η ζωή τους καλυτέρευσε κατά πολύ και το κυριότερον η ελευθερία. Μόνον όμως δύο χρόνια βάσταξε η κατάστασις αυτή διότι στα τέλη του 1917 οπότε άρχισε η Ρωσική κατάρρευσις εξ όλων των μετώπων του πολέμου τότε επρόκειτο η Σάντα να υποστεί τα μεγαλύτερα δεινά, τα οποία θα αφηγηθούμε εις το παρόν ημερολόγιον.