Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Ιούνιος 1919

Ιούνιος 1919

5._ Ήλθε εις την Μονήν ο Γεώργιος Τορλακίδης με δύο άλλους και λέγει ότι ο Καϊμακάμης ανέθεσε στον Ιωάν. Δοξόπουλον να μας ειδοποιήσει και να επιστρέφομε τα όπλα των Ζανταρμάδων.
 6._ Ήλθε και ο Ιωάν. Δοξόπουλος με τον Ιωάν. Μαστιγόπουλον αποσταλέντες διά τρίτην φοράν όπως πάλιν συνενοηθούμε περί παραδόσεως.
 7._ Αποφασίσαμε κατόπιν μικράς συσκέψεως και απορρίψαμε τους όρους της παραδόσεως. Κατόπιν οι Αρμενείς πήγαν στο λημέρι τους καθώς και ημείς φύγαμε διά την Σάντα και ορίσαμε ημέραν πάλιν να συναντηθούμε εις ορισμένον μέρος.
 9._ Ήλθε εις Σάντα εις ταγματάρχης με τριάκοντα στρατιώτας.
 10._ Παίρνομε επιστολήν του Αλή Οσμάν Ουζούν ογλου όστις μας γράφει ότι ο Κάλφας και ο Σεϊτ αγάς ετοιμάζονται να έρχονται εις Σάντα και ότι όλοι οι Τούρκοι είναι εξαγριωμένοι εναντίον μας και να έχομε τα μέτρα μας.
 11._ Ήλθαν πάλιν ο Γεώργιος Τορλακίδης και Κων/τίνος Λεμονίδης απεσταλμένοι εκ Τζεβιζλίκ πάλιν προς διαπραγματεύσεις.
 12._ Ήλθεν μαζί μας και ο Δαμ. Τσιρίπ με την ομάδα του και εφθάσαμε εις Μονενέν όπου ορίσαμε τόπον ανταμώσεως με τους άλλους οίτινες έφθασαν το μεσημέρι και όλοι μαζί ξεκινήσαμε προς την Κρώμνην. Εις Τσαμί πογαζίν εμείναμε μέχρι το βράδυ και νύκτα εφθάσαμε εις το χωρίον της Κρώμνης Μόχωρα όπου διανυκτερεύσαμε.
 13._ Συναντηθήκαμε με τους λίγους φυγάδες της Κρώμνης και όλην την ημέραν εμείναμεν εις ένα σπήλαιον άνωθεν του χωρίου. Μας επεσκέφθησαν εκεί ο Τριαντάφυλλος Τριανταφυλλίδης Σανταίος και ως δημοδιδάσκαλος διαμένων αυτού και ο Αλκιβιάδης Χρυσουλίδης εξ Ιμεράς και συζητήσαμε επί ορισμένων θεμάτων. 14._ Εις τη Μονήν μας επεσκέφθησαν ο Δημ. Φωστηρόπουλος και Γεώργιος Τσερμενίδης εξ Ιμεράς καθώς και ο Α. Χρυσουλίδης όστις μας είπε ότι αν θέλομε να του δώσομε μίαν επιστολήν διά τον κυβερνήτην του Βέλους όστις υπεσχέθη λέγει να μας εφοδιάσει από όπλα ρούχα και οτιδήποτε θα είχαμε ανάγκην.
 Προς το βράδυ ο Τριαντάφυλλος μας ειδοποίησε ότι μόλις είχε περάσει εκ της Ιμεράς ο εκ Τσολάκ αρχηγός Τσετέδων Ρουστέμ Ταχήρ ογλου όστις με δύο Έλληνας συντρόφους εκ Λιαρίων επήγαινε κατά το χωριό του. Αμέσως ετοιμαζόμεθα και τρέχομε κατόπιν τους και μισή ώρα έξωθεν του χωριού Ιμεράς τους συλλαμβάνομε. Οι σύντροφοί του ήσαν ο ένας ο παπάς των Λερίων και ο άλλος Γρηγόρης ονομαζόμενος αφήνομε αυτούς και παίρνοντες τον Ρουστέμ σε μίαν χαράδραν αφού τον αποκεφαλίσαμε τον βάλαμε κάτω από πέτρες να μη φαίνεται. Γυρίσαντες βρίσκομε πάλιν τον παπάν και τον Γρηγόρην τρομοκρατημένους διά την σφαγήν του Ρουστέμ διότι καθ' οδόν από Τραπεζούντα τους είδαν πολλοί Τούρκοι ότι ήσαν μαζί και θα τον εγύραυαν από αυτούς. Επειδή όμως κατά σύμπτωσην το πρωί οι Τούρκοι εόρταζαν το Μπαϊράμι του Ραμαζανίου εσυστήσαμε στον παπάν και στον άλλον όπως όταν θα τους ρωτήσουν διά τον Ρουστέμ να πουν ότι μέχρι Ιμεράς ήλθαν μαζί την παραμονήν του Μπαϊραμίου όπου και εμείνανε αλλά ο Ρουστέμ δεν εδέχθη να μείνει και έφυγε διά το χωριό του το οποίον απέχει τρείς ώρας εξ Ιμεράς. Αυτά δε, θα επιβεβαιώσουν και οι Ιμερίται. Όπως και μ' αυτήν την δικαιολογίαν εγλύτωσαν. Εφθάσαμε εις Μονήν. 15._ Εγράψαμε επιστολήν εις τον κυβερνήτην του Βέλους κ. Πανάν ευχαριστούντες αυτόν διά το ενδιαφέρον του. Το βράδυ πήγαμε εις το χωρίον Μανδρία.
 18._ Εφθάσαμε έξωθεν του χωρίου Τελιάκ όπου έβοσκαν αγελάδες και γίδια και προς το βράδυ τα παίρνομε και γυρίζομε πίσω προς το Ματέν χανίν της Κρώμνης. Μόλις το αντελήφθησαν οι Τούρκοι έτρεξαν κατόπιν μας πολλοί οπλισμένοι πυροβολούντες συνάμα, διά να πάρουν πίσω τα ζώα τους. Η οπισθοφυλακή μας όμως τους επετέθη και αφού σκοτώθηκαν δύο Τούρκοι και ετραυματίσθηκε ένας έφυγαν πίσω. Την επομένην μαζί με τα ζώα εφθάσαμε εις την Μονήν Σουμελά και εκείθεν εις Μεζιρέν Παγκάλ. Εστείλαμε ταχυδρόμους εις Σάντα και Αγροζενόν να μάθομε περί της καταστάσεως και των κινήσεων των Τούρκων.
 21._ Μερικοί κατεβήκαμε εις το χωρίον Λιβερά και την επομένην εστείλαμε τον Μιχαήλ Σιαλβαράν εις Τραπεζούντα διά την Ελληνικήν Εθνικήν Ένωσην όπως μας στείλωσι μερικά λεφτά δια να μπορούμε να συντηρηθούμε διότι οι χωρικοί ήσαν πάμφτωχοι και ήτο αδύνατον να μας συνδράμουν. Ήλθον οι σταλέντες εις Σάντα και λένε ότι αναμένεται στρατός εκεί δια το γεγονός του Τελιάκ.
 26._ Πήγαμε εις Λιβεράν όπου ήλθε ο Μιχαήλ Κουσίδης απεσταλμένος εκ της Μητροπόλεως και μας έφερε επιστολήν του κ. Ματθαίου Κωφίδου όστις μας γράφει ότι ο Αρμοστής Άγγλος θέλει να συνενοηθεί μαζί μας και να ορίσομε τόπον συνεντεύξεως. Του απαντήσαμε αμέσως και ορίσαμε όπως έρχεται εις το Μετόχι Άγ. Κωνσταντίνος και εκεί θα τον περιμένομεν.
 28._ Προς το βράδυ φθάσαμε εις Άγ. Κωνσταντίνον, Μετόχι της Παναγίας και εμείναμε και το πρωί ήμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε τον Αρμοστήν. Μέχρι το βράδυ περιμέναμε αλλά δεν ήλθε κανείς.
 30._ Ήλθε ο Μιχαήλ Κουσίδης και μας ανήγγειλε ότι λόγω της εκρήξεως της πυριτιδαποθήκης που επροξένησε μεγάλας ζημίας και καταστροφάς δεν μπόρεσε να έλθει. Μας έστειλε μαζί του εκατόν πενήντα παγκανότες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η Σάντα η επτάκωμος

Εις τα Ν.Α. της Τραπεζούντος κειμένη επί υψηλού οροπεδίου η Σάντα αποτελείτο εξ επτά ενοριών των εξής : Πιστοφάντων, Ισχανάντων, Τερζάντων, Ζουρνατσιάντων, Κοσλαράντων, Πινατάντων και Τσακαλάντων. Όλες δε οι ενορίες εκείντο επί του ποταμού Ιάμπολου.

Επίσης αι ενορίες είχον και άλλα επτά παραρτήματα γενικώς Φτελένια ονομαζόμενα τα εξής : Μεγ. Φτελέν Χαρατσιάντων Αλιάντων Υπαπαντή Κοπαλάντων Καρά Κοτέλ και το Ρακάν.

Ως εκ του ορεινού εδάφους της η Σάντα ήτο άγονος οι κάτοικοι ασχολούντο εις την κτηνοτροφίαν και εις την καλλιέργειαν της πατάτας και ολίγον λαχανικών μόνον προς ιδίαν χρήσην. Όλοι οι άνδρες αναγκάζοντο να μετέρχονται εις την Ρωσίαν την Αμερικήν και αλλαχού διάφορα επαγγέλματα εκτός ολίγων οίτινες έμεναν διαρκώς εις την Σάνταν ως έμποροι ξυλουργοί διδάσκαλοι κ.τ.λ.. Λόγω λοιπόν του ορεινού εδάφους και της ανεπαρκούς συγκοινωνίας η ζωή καταντούσε λίγο δύσκολος επί πλέον δε και οι ληστείες των Τούρκων όταν πηγαινοέρχονταν εις Τραπεζούντα, ανάγκασαν πολλούς εκ των κατοίκων να μεταναστεύσουν εις Ρωσίαν όπου εσχιμάτησαν πολλές κοινότητες και χωριά ίσως παραπάνω από ότι έμειναν στην Σάντα.

Όταν τον Απρίλιον του 1916 οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα ελευθερώθηκε και η Σάντα εκ του Τουρκικού ζυγού και άρχισαν οι ξενητεμένοι Σανταίοι να φθάνουν στα χωριά τους. Και επειδή λόγω του πολέμου είχε δουλειές πολλές και γνωρίζοντες οι Σανταίοι την γλώσσαν εκέρδιζαν πολλά λεφτά και η ζωή τους καλυτέρευσε κατά πολύ και το κυριότερον η ελευθερία. Μόνον όμως δύο χρόνια βάσταξε η κατάστασις αυτή διότι στα τέλη του 1917 οπότε άρχισε η Ρωσική κατάρρευσις εξ όλων των μετώπων του πολέμου τότε επρόκειτο η Σάντα να υποστεί τα μεγαλύτερα δεινά, τα οποία θα αφηγηθούμε εις το παρόν ημερολόγιον.