Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

Απρίλιος 1919

Απρίλιος 1919

 3._ Ήλθε μαζί μας και ο Χαράλ. Λαζαρίδης.
 4._ Ξεκινήσαμε διά ταξίδι. Εφθάσαμε εις Σεσλή καγιάν εκείθεν εις Μίλ-ταγην και το βράδυ κατέβημεν εις Κουστουλάντων και ανοίξαντες μερικά σπίτια Τούρκων οίτινες σχεδόν δεν είχαν τίποτε και έρχεται μαζί μας ο Χατσή Ισμαήλ ογλου όστις μας λέγει ότι παρακάτω έχει Τούρκους που έχουν κλεμένες αγελάδες από Έλληνες και μας υπέδειξε δύο σπίτια τα οποία και διά της βίας ανοίξαμε πήραμε έξι αγελάδες καμπόσο καλαμπόκι και διάφορα άλλα τρόφημα και γυρίσαμε. Δεν προχωρήσαμε όμως πολύ ότε οι Τούρκοι ειδοποιήσαντες τους παραπλησίον Ζαντάρμες άρχησαν να πυροβολούν, ήτο όμως νύκτα και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε. Προς τα ξημερώματα εφτάσαμε εις το παρχάρι Τσιαρτακλή όπου αφήσαμε δύο παιδιά να βόσκουν τις αγελάδες και εμείς κατεβήκαμε στο παραπλησίον σπήλαιον να ετοιμάσωμε φαγί διότι ήμαστε νυστικοί.
 Κατά το μεσημέρι εφάνησαν από Αρμεναντίων παρχάρι οι Ζαντάρμες μαζί με πολλούς χωρικούς οπλησμένοι να έρχονται προς ημάς διότι ακολουθούσαν τα ίχνη και όταν είδαν τις αγελάδες αραιώθησαν και άρχησαν να τρέχουν κατ' επάνω μας πυροβολούντες. Αμέσως εφθάσαμε όλοι επί τόπου και ειδόντες τας κινήσεις των αρχίσαμε ένα πυρ ομαδόν απάνω τους και τους σταματήσαμε αμέσως δύο παιδιά εκ των πλαγίων ανέβηκαν στο βουνό και τότε άρχησε το γλέντι μαζί τους δεν ήξεραν που και πώς να φύγουν. Επειδή όμως ήμαστε ακόμη νυστικοί δεν είχαμε πλέον δυνάμεις να τους κυνηγήσωμε και έτσι τους αφήσαμε να φύγουν σε κακά χάλια αφού είχαν και δύο τραυματίας. Κατεβήκαμε στο λημέρι φάγαμε και ησυχάσαμε. 6._ Πήγαμε εις τα χωριά και πήραμε μερικά πράγματα και γυρίσαμε πάλιν πίσω και πήγαμε στο λημέρι Ουζούν σίρτ.
 7._ Σήμερα Πάσχα. Χθες βράδυ ήρθαν και μερικά παιδιά από το χωριό να κάνουν μαζί μας Πάσχα διότι θα είχαμε σφαχτά και γλέντι. Πρωί ανέβημεν εις το παρχάρι απάνω όπου είχε ξύλα πολλά και ανάψαμε μεγάλην πυράν και βάλαμε τις μπριζόλες να ψηθούν, ημείς δε διασκεδάζαμε πυροβολούντες συγχρόνως. Προς το μεσημέρι βλέπωμε τους Ζαντάρμες της Σάντας να φτάνουν μέχρι Σιργανλή και εκείθεν ήλθον εις τον παραπάνω μας λόφον και να μας κοιτάξουν εκείθεν. Βάλαμε δύο τρείς με τα κιάλια να τους παρακολουθούν και ημείς πιάσαμε τον χορόν και τους φωνάζαμε να κατέβουν και αυτοί να γλεντήσουν μαζί μας. Ιδόντες αυτοί ότι δεν τους λογαριάζωμε έφυγαν πίσω και προχωρούντες εις τα Τσιφίνια έκαναν καρτέρι στον δρόμο. Αργότερα άρχισε να βρέχει και αμέσως κατεβήκαμε εις το λημέρι.
 Μερικοί από τα παιδιά ηθέλησαν να πάνε στα χωριά. Όσον τους συνεβουλεύσαμε ότι δεν κάνει και ότι είναι παράτολμον διότι δεν ξέρωμε τι έγιναν οι Ζαντάρμες αυτοί εστάθη αδύνατον να μείνουν λέγοντες ότι θα πάμε προσεκτικά και έφυγαν. Ο Κων/τίνος Τσιλιγγερίδης, Γεώρ. Σισμανίδης, Νικόλ. Τσιρίπ, Χριστόφορος Καϊταλίδης και ο άοπλος Απόστολος Τριανταφυλλίδης. Μόλις έπεσαν στην ενέδραν την οποίαν είχαν στήσει καλώς και εις κατάλληλον τοποθεσίαν ώστε να είναι αδύνατον να γλυτώσει κανείς. Επυροβόλησαν εναντίον τους αλλ' ευτυχώς στον πρώτον πυροβολισμόν απέτυχον και μη έχοντες οι δικοί μας πουθενά να κρυφτούν όπμησαν κατ' επάνω τους και έπεσαν πίσω από τις πέτρες που ήσαν κρυμένοι οι Ζαντάρμες και άπχισαν να πυροβολούν και αυτοί. Αλλά εκ των πλαγίων επυροβόλησε ο Τσιαούσης των και ετραυμάτησε εις τον αριστερόν βραχίωνα τον Νικόλαον Τσιρίπ συντρίψας όλα τα κόκκαλα του βραχίωνος. Το όπλον του αμέσως έλαβε ο Απόστολος και άρχησε να πυροβολεί και αυτός ενώ ο Νικόλαος πολεμούσε διά του Μάουζερ πιστολίου του διά μιάς χειρός. Εν τω μεταξύ τραυματίζεται και ο Γεώργιος Σισμανίδης εις τον μηρόν και ελαφρώς εις τον πόδα από θραύσματα σφαίρας ο Κων/τίνος Τσιλιγγέρ. Είχεν νυχτώσει εν τω μεταξύ και οι Ζαντάρμες φοβηθέντες κύκλωσιν από ημάς έφυγαν προς τα χωριά ενώ ημείς ως εκ της τοποθεσίας του λημερίου δεν ακούσαμε τίποτε και εκοιμηθήκαμε. Μόλις τα μεσάνυχτα βοηθήσαντες ο ένας τον άλλον ήλθαν εις το λημέρι και μας διηγήθησαν τα συμβάντα. 8._ Βράδυ κατεβάσαμε τους πληγωμένους εις το Φτελέν και εκείθεν εις Πιστοφάντων διότι δεν είχαμε αρκετά φάρμακα προς αλλαγήν των πληγών των.
 9._ Εστείλαμε εις Τραπεζούντα άνθρωπον διά να φέρει τον Θεοδόσιον Χειμωνίδην διά να αλλάξει τις πληγές των.
 11._ Ήλθε απόσπασμα εκ Κουστουλάντων διά να κάνουν έρευναν εις τα χωριά διά τις αγελάδες και διέταξαν όπως κανείς να μη βγάζει τα ζώα του. Και διεμοιράσθησαν στα χωριά. Αμέσως νύχτα φορτονόμεθα τους πληγωμένους και με πολλάς περιπέτειας και βάσανα τους φέραμε εις ένα σπήλαιον κάτωθεν του παρχαρίου Σκορδέν και εκεί εμείναμεν με όλον το ψύχος που έκανε και ενώ οι τραυματίες εφώναζαν και αγωνιούσαν.
 Την επομένην έγινε γεννική έρευνα αλλά δεν βρήκαν τίποτε και έφυγαν πίσω φέροντες μαζί των και τον Αβρ. Ακριβόπουλον διότι κατά την έρευναν βρήκαν το όπλον του στο σπίτι του. Το βράδυ πάλι κατέβημεν εις Πιστοφάντων. 14._ Επειδή δεν ήλθε ο Χειμωνίδης και η πληγή του Νικολάου εχειροτέρευε αφίσαμε τους άλλους δύο ελαφρώς πληγωμένους εις Ζουρνατσάντων και παίρνοντες τον Νικόλαον εφθάσαμε εις την μονήν Σουμελά και εμείναμεν εις τα κελία της Αγ. Βαρβάρας.
 15._ Εστείλαμε τον Χαρ. Λαζαρίδην εις Τραπεζούντα να φέρει ή ιατρόν ή καμίαν άμαξαν και να στείλωμε τον τραυματίαν εις Τραπεζούντα όπου είχε έλθει και ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και εστεγάζετο εις το Ακρίταιον Νοσοκομείον παρά τον Πόζ τεπέ.
 16._ Νύκτα έφτασε ο Χαρ. Λαζαρίδης και λέγει ότι αύριον θα έλθει άμαξα εις Κουσπιδή και εκείθεν θα τον παραλάβει. Έγθασε λέγει και το Ελληνικόν Αντιτορπιλικόν Βέλος εις Τραπεζούντα.
 17._ Εστείλαμε εις Τραπεζούντα τον Θεόφιλον Νικολαϊδην να ειδοποιήσει εκεί στην Μητρόπολην και στο Νοσοκομείον. Επίσης ο Χαρ. Λαζαρίδης εστάλη εις Κουσπιδή να ετοιμάσει μέρος μέχρις ότου φτάσει η άμαξα. Αλλά συναντήσας τον Νικόλαον Ιωσηφίδην όστις διετάχθει εκ Τραπεζούντος προς εξεύρεσην αμάξης και όστις φοβηθείς δεν έκανε τίποτα και ήλθε ο Χαράλ. Πίσω.
 18._ Εστάλη εκ νέου ο Χαράλμπος εις Τραπεζούντα να ενεργήσει αμέσως να έλθει αμάξι. Μόλις όμως κατέβει εις Κουσπιδή το αμάξι έγθασε εκ Τραπεζούντος και επήγαινε εις τα πλησίον χωριά αγώγι και γυρίζοντας νύκτα θα παρελάμβανε τον τραυματίαν. Μας ειδοποίησε ο Χαράλ. Και νύκτα κατεβάσαμε τον Νίκον εις Κουσπιδή και μία ώρα προς τα ξημερώματα τον βάλαμε στο αμάξι και συνοδευόμενος από τον Χαράλαμπον κατέβη εις Τραπεζούντα και τον παρέλαβε ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και ημείς εμείναμε πλέον ελεύθεροι και γυρίσαντες διανυκτερεύσαμεν εις Σπενταμόν όπου συναντήσαμε και τον Δαμιανόν Τσιρίπ με την παρέαν του και την επομένην εφθάσαμε εις Ζουρνατσάντων και εκείθεν εις Πινατάντων.
 22._ Ήλθε ο Χαράλ. Λαζαρίδης εκ Τραπεζούντας και λέγει ότι έκοψαν το χέρι του Νικολάου και τώρα είναι καλά. Και ότι κατά την σύγκρουσήν μας την 5ην του μηνός εφονεύθη εις Ζαντάρμας.
 24._ Κατέβημεν εις Χαρατσάντων.
 27._ Επειδή εμάθαμε ότι θα περάσουν από Φτελέν Τούρκοι εκ Γιλιτσάντων οίτινες εν καιρώ Τσετέδων ελεηλάτησαν το σπίτι μας κατέβημεν εις τον δρόμον και τους συλάβαμε και αφού τους δείραμε καλά τους πήραμε τέσσερα φορτία καλαμπόκια και τους αφήσαμε, πήγαμε εις Πινατάντων.
 28._ Σήμερα ο Κων/τίνος Τσιλιγγερίδης πηγαίνοντας εις το παρχάρι Κοφολείβαδον αντάμωσε τρείς Τούρκους με αλάτι και επειδή δεν ήθελαν να αφήσουν τα φορτία τους φοβερίζοντες αυτόν με μαχαίρας επυροβόλησε και εσκότωσε τον έναν και οι άλλοι αφήσαντες τα φορτία έφυγαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η ΕΠΤΑΚΩΜΟΣ ΣΑΝΤΑ

Η Σάντα η επτάκωμος

Εις τα Ν.Α. της Τραπεζούντος κειμένη επί υψηλού οροπεδίου η Σάντα αποτελείτο εξ επτά ενοριών των εξής : Πιστοφάντων, Ισχανάντων, Τερζάντων, Ζουρνατσιάντων, Κοσλαράντων, Πινατάντων και Τσακαλάντων. Όλες δε οι ενορίες εκείντο επί του ποταμού Ιάμπολου.

Επίσης αι ενορίες είχον και άλλα επτά παραρτήματα γενικώς Φτελένια ονομαζόμενα τα εξής : Μεγ. Φτελέν Χαρατσιάντων Αλιάντων Υπαπαντή Κοπαλάντων Καρά Κοτέλ και το Ρακάν.

Ως εκ του ορεινού εδάφους της η Σάντα ήτο άγονος οι κάτοικοι ασχολούντο εις την κτηνοτροφίαν και εις την καλλιέργειαν της πατάτας και ολίγον λαχανικών μόνον προς ιδίαν χρήσην. Όλοι οι άνδρες αναγκάζοντο να μετέρχονται εις την Ρωσίαν την Αμερικήν και αλλαχού διάφορα επαγγέλματα εκτός ολίγων οίτινες έμεναν διαρκώς εις την Σάνταν ως έμποροι ξυλουργοί διδάσκαλοι κ.τ.λ.. Λόγω λοιπόν του ορεινού εδάφους και της ανεπαρκούς συγκοινωνίας η ζωή καταντούσε λίγο δύσκολος επί πλέον δε και οι ληστείες των Τούρκων όταν πηγαινοέρχονταν εις Τραπεζούντα, ανάγκασαν πολλούς εκ των κατοίκων να μεταναστεύσουν εις Ρωσίαν όπου εσχιμάτησαν πολλές κοινότητες και χωριά ίσως παραπάνω από ότι έμειναν στην Σάντα.

Όταν τον Απρίλιον του 1916 οι Ρώσοι κατέλαβαν την Τραπεζούντα ελευθερώθηκε και η Σάντα εκ του Τουρκικού ζυγού και άρχισαν οι ξενητεμένοι Σανταίοι να φθάνουν στα χωριά τους. Και επειδή λόγω του πολέμου είχε δουλειές πολλές και γνωρίζοντες οι Σανταίοι την γλώσσαν εκέρδιζαν πολλά λεφτά και η ζωή τους καλυτέρευσε κατά πολύ και το κυριότερον η ελευθερία. Μόνον όμως δύο χρόνια βάσταξε η κατάστασις αυτή διότι στα τέλη του 1917 οπότε άρχισε η Ρωσική κατάρρευσις εξ όλων των μετώπων του πολέμου τότε επρόκειτο η Σάντα να υποστεί τα μεγαλύτερα δεινά, τα οποία θα αφηγηθούμε εις το παρόν ημερολόγιον.